Pogrzeby w innych obrządkach i kulturach

Pogrzeby w różnych kulturach są niezwykle odmienne. Wiele z nich może zaskakiwać. Jednak w każdym przypadku, sposób pochówku wynika z troski o życie pośmiertne bliskiej osoby. W niektórych kulturach ważny jest czas, w którym należy pochować zmarłego, w innych kluczowe jest miejsce, w jakim odbywa się pożegnanie z nim.

Współczesne zwyczaje pogrzebowe w różnych kulturach

Muzułmanie pogrzeby wyprawiają nie później niż 24 godziny po śmierci. Jeśli tak się nie stanie, dusza może zostać uwięziona w ciele zmarłego i mieć problemy z dotarciem do raju. Ciało zmarłego owija się w tkaninę i składa do grobu.

W tradycji buddyjskiej ciało jest postrzegane jako miejsce, w którym tymczasowo przebywa intelekt. Buddyści niszczą ciało zmarłego po śmierci, co pomaga mu przejść w okres przejściowy pomiędzy śmiercią a kolejnymi narodzinami.

U Hindusów ceremonie pogrzebowe odbywają się blisko rzek. Ciało zmarłego ubrane jest w odświętne ubrania, a następnie palone. Popioły wrzucane są do rzeki.

W kulturze żydowskiej zmarłą osobą zajmuje się Chewra Kadisza, czyli specjalna grupa ludzi. Pogrzeb żydowski trwa krótko. Każdy Żyd, widząc kondukt żałobny, choć na chwilę powinien do niego dołączyć. Rok po pogrzebie w miejscu pochówku stawia się macewę, czyli żydowski nagrobek. 

Pogrzeby w dawnych kulturach

Według wierzeń w starożytnym Egipcie człowiek potrzebował swojego ciała po śmierci. Stąd wzięła się praktyka balsamowania zwłok. W przypadku osób bogatych odbywało się to przy użyciu substancji balsamujących, z kolei biedni ludzie byli balsamowani przez wysoką temperaturę. Dusza żyła tak długo, jak długo ciało było w dobrym stanie. Zmarli byli chowani w sarkofagach lub piasku pustyni.

W starożytnej Grecji, podczas pogrzebu obecne były płaczki, w grobie umieszczano biżuterię, a na ustach lub powiekach zmarłego kładziono monetę. Moneta ta służyła mu do tego, by mógł zapłacić Charonowi za przewiezienie jego duszy przez Styks do świata zmarłych.

Słowianie uważali, że śmierć jest momentem przejścia do lepszego świata. Bliscy wyposażali zmarłego w biżuterię, najlepsze szaty, pieniądze. Następnie ciało palono.